[SF]-Endless-[KrisLay cut]

        คริสยกนิ้วโป้งขึ้นเช็ดริมฝีปากอิ่มของคนบนตักที่มีเลือดติดอยู่ก่อนจะลากนิ้วลงมาที่กระดุมเสื้อเชิ้ตเม็ดแรกอย่างอ้อยอิ่งแล้วปลดมันออกอย่างง่ายดาย “เลอะเทอะน่ะเห็นไหม…”

“จะทำอะไรน่ะ!” อี้ชิงรีบตะครุบมือซนๆนั่นเอาไว้ แต่ก็ไม่ถนัดนักเพราะมือสองข้างของตัวเองถูกเขารวบไว้ด้วยมือแกร่งเพียงข้างเดียว

“ก็แค่….” เสียงเข้มลากยาวชวนให้คนฟังใจเต้นตึกตัก “ทำตามสัญชาตญาณ”

“ไม่นะ…” อี้ชิงตั้งใจขัดขืน แต่ไม่รู้ทำไมเรี่ยวแรงที่มีถึงน้อยนิดนักทั้งๆที่เขาก็เพิ่งจะอิ่มไป สุดท้ายสู้คนที่แรงมากกว่าไม่ไหวจึงได้แต่ปล่อยให้คริสถอดเสื้อเชิ้ตออกอย่างเอาแต่ใจ กลายเป็นว่าตอนนี้ทั้งเนื้อทั้งตัวอี้ชิงมีแต่ชั้นในสีดำ…นอกจากนั้นก็เป็นผิวเนื้อขาวเนียนละเอียดราวกับไข่มุกที่เปิดเปลือยให้คริสได้มองอย่างเต็มตา

“อี้ชิง…”

เขาเรียกชื่ออี้ชิงด้วยน้ำเสียงแหบพร่าแล้วดันร่างเล็กให้นอนราบลงกับเตียงก่อนจะตามมาทาบทับ ดวงตาคู่คมจับจ้องรอยเลือดที่เปรอะเลอะอยู่ตรงลำคอขาว ก่อนจะประทับริมฝีปากลงไปขบเม้ม ดูดดึงและเลียเบาๆ

“อือ…” แค่ต้องมานอนทอดกายอยู่ใต้ร่างคริส อี้ชิงก็อายจะแย่ แล้วยังมีหน้ามาทำแบบนี้อีกนะ

“โดนบ้างแล้วรู้สึกยังไง” คริสกดจูบตามลำคอระหงส์ไปจนถึงปลายคางมน ทำเอาคนตัวเล็กต้องแหงนหน้าหนีริมฝีปากซุกซนนั่น “มันไม่ง่ายเลยนะที่จะทน…”

“ก็…อือ…ก็อย่าทำสิ” มือเล็กพยายามดันแผ่นอกกว้างเปลือยเปล่าให้ถอยออกไป แต่พอปรือตาขึ้นก็พบเข้ากับดวงตาคู่คมที่กำลังจ้องมองมาด้วยความปรารถนา…อี้ชิงรู้ในตอนนั้นเองว่ามันคงยากที่จะหยุด

…ทั้งตัวเขาและคริส…

“ชิง….” ปลายจมูกโด่งกดลงข้างแก้มขาวเนียนที่ขึ้นสีระเรื่อ ลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่ารดกับเสียงเข้มแหบพร่าที่เป่ารดอยู่ข้างใบหูทำเอาอี้ชิงต้องจิกทึ้งผ้าปูที่นอนเพื่อระบายความเสียวซ่าน “ชิง…ฟานไม่ไหวแล้ว”

โธ่เอ๊ย….มากระซิบเสียงอ้อนแบบนี้จะให้อี้ชิงไหวได้อย่างไร

“ขอทำนะ…”

“….” ใบหน้าหวานหันหนี ไม่อาจทนต่อสายตาร้อนแรงของคริสได้

“ไม่อยากรังแก…” ใบหน้าหล่อเหลาคลอเคลียอยู่ตรงลำคอระหงส์ กลิ่นหอมจากตัวอี้ชิงทำให้เขาสูญเสียความเป็นตัวเอง “ถ้าเธอไม่ห้าม ฉันจะถือว่าเธออนุญาตนะ”

อี้ชิงกัดริมฝีปากอิ่มอย่างชั่งใจ…เขาไม่เข้าใจตัวเองเลยสักนิดว่าทำไมถึงไม่ขัดขืนซ้ำยังปล่อยตัวปล่อยใจไปตามการกระทำของผู้ชายตรงหน้าอีก มันเป็นเพราะว่าคริสช่วยชีวิตเขาไว้งั้นหรือ?

….อี้ชิงไม่ได้อายุมากถ้านับตามอายุของแวมไพร์เขาเป็นแค่เด็กเล็กๆ แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไร้เดียงสา เขารู้ว่าต่อจากนี้ไปจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างเขากับคริส….แต่ไม่รู้ว่าทำไมอี้ชิงถึงหาเหตุผลที่จะปฏิเสธคนตรงหน้าไม่ได้เลย

จางอี้ชิงช่างใจง่ายเสียจริง…

“นับหนึ่ง…”

…นับหนึ่งครั้งกับการจูบผิวเนื้อเนียนหนึ่งที

“นับสอง…”

…ริมฝีปากร้อนหยุดลงตรงมุมปากอิ่มอย่างยั่วเย้า

“นับสา….”

“จะทำอะไรก็ทำสิ!”

….เขาไม่รู้หรือไงว่าอี้ชิงเสียวซ่านแทบแย่

ริมฝีปากร้อนประทับจูบลงไปบนริมฝีปากแดงสดแล้วดูดดึงอย่างกระหายจนเกิดเป็นเสียงหน้าอาย ลิ้นร้อนไล้เลียริมฝีปากล่างของคนตัวเล็กเพื่อเป็นการบอกกลายๆว่าเขาต้องการเข้าไปสำรวจด้านในว่าจะยิ่งหอมหวานเพียงใด จนในที่สุดอี้ชิงก็ไม่อาจต้านทานเขาได้ ยอมให้ปลายลิ้นร้อนเข้ามาภายในโพรงปาก หยุดหยอกเย้ากับเขี้ยวเล็กๆที่หดกลับเข้าไปเหมือนเดิม สุดท้ายลิ้นร้อนนั้นก็พันเกี่ยวลิ้นเล็กให้เข้ามาในโพรงปากของคริสบ้าง

อี้ชิงแทบไม่มีสติหลงเหลือ…จูบของคริสราวกับจะสูบวิญญาณเขาออกไปด้วย เกลียวลิ้นร้อนเป็นฝ่ายชักนำอี้ชิง ดูดดึงเพื่อรั้งไม่ให้อี้ชิงผละออก ลิ้นเล็กของอี้ชิงแตะโดนเขี้ยวของคริสซึ่งดูจะแข็งแรงกว่าเขี้ยวของอี้ชิงอยู่มาก

“อื้ม…!”

สัมผัสจากมือหนาที่ค่อยๆลูบผิวเนียนอย่างห้ามใจไม่อยู่จนมือซนๆเลื่อนไปอยู่ตรงขอบชั้นในสีดำ อี้ชิงสะดุ้งวาบ เผลอกัดปากคนตัวสูงจนได้กลิ่นคาวเลือดและแน่นอนอี้ชิงชอบเลือดของคริสจึงดูดกลืนเข้าไปทั้งหมด

“ย…อย่า…อื้อ…”

คนตัวเล็กแทบคลั่งตายเมื่อคริสเปลี่ยนจากริมฝีปากไปเป็นยอดอกสีชมพูที่ตัดกับผิวขาวๆเชิญชวนให้ลิ้มลอง ไม่ใช่แค่นั้นแต่ฝ่ามือใหญ่ยังเลื่อนไปกอบกุมส่วนอ่อนไหวเบื้องล่างและนวดคลึงเนิบนาบเพื่อปลุกปั่นอารมณ์ของคนตัวเล็ก ขาเรียวขาวพยายามจะหนีบเข้าหากันเพื่อบรรเทาความเสียวซ่านแต่ถูกมือใหญ่จับล็อคเอาไว้

“คริส..อื้อ….”

อี้ชิงดันใบหน้าหล่อเหลาออกเมื่อเริ่มเสียวเกินจะทานทนจนต้องบิดร่างกายเร่าๆ แต่คนเจ้าเล่ห์กลับสลับไปละเลงลิ้นกับยอดอกอีกข้างแทน คริสค่อยๆเกี่ยวชั้นในสีดำออกไปอย่างช้าๆโดยไม่ให้อี้ชิงรู้ตัวเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับขั้นตอนต่อไป….มาเรียกชื่อกันเสียงหวานขนาดนั้นคิดว่าจะทำให้เขาหยุดได้หรือไง

“อะ…อ๊า!”

ริมฝีปากร้อนพรมจูบลงที่กลางแผ่นอกบาง ไล่ต่ำลงมายังหน้าท้องแบราบเลยไปจนถึงต้นขาอ่อนด้านใน จงใจให้ปลายจมูกโด่งสัมผัสกับส่วนอ่อนไหวของคนตัวเล็กให้พอเร้าอารมณ์ก่อนจะครอบครองเอาไว้ทั้งหมดด้วยริมฝีปาก

“อ๊า….อ๊ะ…อ๊ะ”

หัวสมองของอี้ชิงโล่งไปหมด เขาคิดอะไรไม่ออกมีแต่ความเสียวซ่านที่แทบจะเล่นงานเขาให้ตายทั้งเป็น ไม่ว่าคริสจะแตะ จับ หรือว่าสัมผัสตรงไหนร่างกายเขาก็มีปฏิกิริยาตอบสนองไปหมด ส่วนอ่อนไหวที่ถูกดูดดึงและโลมเลียทำให้เสียวจนอยากจะหนีบเขาเข้าหากันแต่ก็ถูกมือใหญ่ล็อคขาทั้งสองข้างเอาไว้ อี้ชิงทำได้เพียงแค่ดึงผ้าปูที่นอนจนมันแทบจะขาดติดมือเพื่อบรรเทาอารมณ์

“คริส….ชิง…ชิงไม่ไหวแล้ว” ใบหน้าหวานแหงนเชิดขึ้นเมื่อคนตัวสูงเริ่มเร่งจังหวะ อารมณ์ของเขาพุ่งสูงขึ้นจนปลดปล่อยออกมาเต็มปากของคริส “อ๊า~”

แผ่นอกบางกระเพื่อมขึ้นลงเป็นจังหวะตามการหอบหายใจ อี้ชิงรู้สึกได้ว่าลิ้นร้อนกำลังไล้เลียอยู่ตรงช่วงหน้าท้องและขาอ่อนที่เปรอะเปื้อนไปด้วยหยาดน้ำสีขาวที่ตัวเองปลดปล่อยจึงปรือตาและผงกหัวขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาที่อยู่ตรงหว่างขา ปลายลิ้นสีสดแลบเลียริมฝีปากอย่างหื่นกระหายในขณะที่ดวงตาคู่คมก็จ้องมองเขาอย่างปรารถนา

อี้ชิงหน้าร้อนผ่าว รู้สึกว่าอารมณ์ที่ถูกปลดปล่อยออกไปเมื่อสักครู่กำลังจะพุ่งขึ้นมาอีกครั้ง คนตัวสูงลุกขึ้น จัดการถอดกางเกงขายาวแล้วสะบัดมันลงไปกองอยู่บนพื้นอย่างรีบร้อน ดวงตาคู่หวานไม่สามารถมองภาพร่างกายแสนเพอร์เฟคนั้นได้ ส่วนนั้นของคริสดูใหญ่และดุดันจนไม่อยากจินตนาการถึงเวลาที่มันเข้ามาอยู่ในตัว

…ไม่รู้ว่าอี้ชิงจะรับของเขาได้ไหม

คริสทอดมองภาพแสนเย้ายวนตรงหน้า ผิวของอี้ชิงทั้งขาวและเนียนนุ่มไม่ว่าจะจับตรงไหนก็รู้สึกดีไปเสียหมด ขาขาวๆอ้าออกกว้างเผยให้เห็นช่องทางด้านหลังที่เรียกร้องให้เขาเข้าไปสำรวจ คริสไม่รอช้ารีบสอดนิ้วแกร่งเข้าไปภายใน…ตอนนี้เขาเองก็จะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน

ร่างบางสะดุ้งเฮือกเมื่อสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในร่างกาย จากหนึ่งนิ้วเพิ่มเป็นสองและสาม ทั้งดึงเข้าออกเป็นจังหวะและความหาจุดที่คนตัวเล็กจะพึงพอใจมากที่สุด

“อ๊ะ! ตรงนั้นมัน..”

คริสถอนนิ้วออกแล้วสอดแก่นกายเข้าไปในช่องทางอุ่นร้อนแทน “อา…อี้ชิง”

“แฮ่ก…คริส”

ขนาดเตรียมใจไว้แล้วแต่ของจริงนั้นใหญ่กว่านิ้วมาก มันทั้งร้อนและขยายเต็มช่องทางของคนตัวเล็ก ครั้งแรกมันแน่นอนอยู่แล้วว่าต้องเจ็บแต่เป็นเพราะคริสสอดใส่อย่างระมัดระวังและค่อยเป็นค่อยไปอี้ชิงจึงไม่ได้เลือด แต่น้ำใสๆที่ไหลซึมออกมาจากดวงตาคู่สวยก็ทำให้คริสอดไม่ได้ที่ก้มลงไปจูบซับอย่างปลอบโยน ทั้งๆที่ช่องทางคับแคบบีบรัดจนคริสปวดหนึบไปหมดแต่เขาก็ต้องทนไม่ขยับกระแทกแรงๆเพราะกลัวอี้ชิงกะเจ็บและกลัว

“จะขยับแล้วนะ” กระซิบเสียงพร่าข้างใบหูขาวก่อนจูบไปหนึ่งที “ถ้าเจ็บ…จะกัดหรือข่วนก็ได้…แต่ขออย่างเดียว”

“อะไร…อ๊ะ”

“อย่าให้ฉันหยุด”

“อึก..อ๊า~”

คริสเริ่มขยับสะโพกเป็นจังหวะเนิบนาบเพื่อให้คนตัวเล็กคุ้นชินก่อนจะเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นตามอารมณ์ เขาจับมือเล็กขึ้นมาให้โอบรอบคอก่อนจะดึงอี้ชิงให้ขึ้นมาอยู่ในท่านั่งก่อนจะป้อนจูบหวานล้ำให้กระต่ายตัวขาวที่ดูจะมัวเมาไปกับรสสัมผัสของเขา

อี้ชิงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองเผลอร่อนเอวสอดรับกับจังหวะกระแทกสะโพกของคนตัวสูง นิ้วมือเรียวสวยกรีดกรายลงบนแผ่นหลังกว้างทิ้งเป็นรอยทางยาวเมื่อรู้สึกดีจนระบายออกมาเป็นเสียงครางไม่พอ

“อื๊อ! คริส…” ร่างบางเอียงคอเปิดทางให้จมูกโด่งๆซุกไซร้ได้ตามใจชอบ ซ้ำริมฝีปากร้อนๆยังขบเม้มซอกคอขาวจนเกิดเป็นรอยแดงประกาศความเป็นเจ้าของอีก “คริส…ตรงนั้น…แรงๆ อ๊ะ!”

คริสรู้อยู่แล้วว่าตรงไหนจะทำให้อี้ชิงรู้สึกดี ตอนแรกก็แค่อยากจะแกล้งแต่พอโดนเสียงหวานๆร้องขอก็เป็นอันต้องตามใจ ส่วนอ่อนไหวของอี้ชิงที่เสียดสีอยู่ตรงหน้าท้องแกร่งทำให้คริสรู้ว่าตอนนี้คนตัวเล็กใกล้จะปลดปล่อยเต็มที เขาเองก็แทบจะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน

“อ๊ะ..อ๊ะ….อ๊ะ!”

“อี้ชิง….” คริสโอบรัดร่างบางแนบชิดจนแทบจะหลอมร่างกันได้ ทั้งยังเร่งจังวะสวนสะโพกแกร่งรัวเร็วๆเกิดเป็นเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง

“คริส…อะ…อ๊า~”

“อา….”

ในที่สุดทั้งสองก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมๆกัน คริสกระตุกกายปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในช่องทางคับแคบจนมันเอ่อล้นออกมาด้านนอก อี้ชิงเองก็ปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องแกร่ง ทั้งสองหอบหายใจจนตัวโยนกับกิจกรรมร้อนแรงที่เพิ่งเสร็จสิ้นไปหมาดๆ

-

คนตัวสูงทิ้งตัวลงบนเตียงก่อนจะจับกระต่ายตัวขาวที่หมดเรี่ยวแรงนอนลงด้านข้าง จริงๆก็อยากจะทำอีกสักรอบแต่ดูแล้วอี้ชิงคงจะไม่ไหว….เขาไม่คิดมากหรอกเพราะอย่างไรยังมีเวลาเยอะ จะทำอีกเมื่อไรก็ได้

อี้ชิงไม่เคยคิดว่ามันจะเหนื่อยมากขนาดนี้ ครั้งแรกของเขาที่ถูกคนตัวสูงนี่ล่อลวง….จะพูดแบบนั้นก็ไม่ถูกซะทีเดียวในเมื่ออี้ชิงก็ยอมเองด้วย แต่คริสน่ะอึดจริงๆทั้งๆที่เพิ่งเสียเลือดไปแท้ๆกลับใช้แรงขนาดนั้นได้โดยไม่มีทีท่าว่าจะเหนื่อย ผิดกับอี้ชิงที่เป็นฝ่ายถูกกระทำแต่กลับหมดแรงจนแทบสลบคาอกเขา

“นอนซะ….” ว่าพลางก้มลงไปจุมพิตเบาๆที่กลุ่มผมสีดำ “วันนี้เธอคงเหนื่อย….กับหลายๆเรื่อง”

“….” อี้ชิงไม่มีเรี่ยวแรงจะต่อต้าน คนตัวเล็กทำเพียงนอนนิ่งๆให้คริสจัดท่าทางนอนหมอนและผ้าห่มให้ “จากนี้ฉันต้องทำยังไงต่อไป….”

“นอนไง”

“ไม่ใช่สิ” อดไม่ได้ที่จะฟาดมือลงไปบนแผ่นอกกว้างของคนขี้แกล้ง “หมายถึงเรื่องของพ่อ…เรื่องของตระกูลจาง”

“เราต้องคิดให้รอบคอบ จะรีบร้อนไปไม่ได้….”

“….”

“ตอนนี้สิ่งที่เธอต้องทำคือนอนหลับอยู่ในอ้อมแขนของฉัน”

“อือ…” คนตัวเล็กหน้าร้อนผ่าว ขยับซุกตัวเข้ากับอ้อมกอดอุ่นๆของคนตัวสูง มันต่างจากเวลาที่อี้ชิงกอดพ่อแต่สิ่งที่รู้สึกเหมือนกันก็คือความอบอุ่นและปลอดภัย “ฉันอยู่กับนายได้ใช่ไหม…”

ฝ่ามือใหญ่ลูบหัวคนในอ้อมกอดราวกับจะกล่อมให้ดำดิ่งสู่ห้วงแห่งความฝัน “ได้สิ…เด็กดีของฉัน”

…ไม่ใช่แค่ตอนนี้

…แต่เป็นตลอดไป

คริสจะปกป้องอี้ชิง….จะไม่ให้คนตัวเล็กอยู่ห่างไกลจากสายตา มือทั้งสองข้างของเขามีไว้ปกป้อง แขนทั้งสองข้างของเขามีไว้โอบกอด และหัวใจของเขามีไว้เพื่ออี้ชิงเพียงคนเดียว






















 -------- click ลิงค์ด้านล่างเพื่อกลับไปหน้านิยายที่เว็บ dek-d ค่ะ ----------

http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1212127&chapter=19